معرفی گیاه هزاردرمان آلوئه ورا
معرفی آلبوم آموزش ویدئویی گیاه درمانگر آلوئه ورامعرفی گیاه هزاردرمان آلوئه ورا
معرفی آلبوم آموزش ویدئویی گیاه درمانگر آلوئه وراموارد مصرف و عدم مصرف آلوئه ورا
مصرف آلوئه ورا:
توصیه شده است هر فرد به میزان 25 تا 30 میلیلیتر از ژل آلوئه را در هر دو روز یک بار جهت تنظیم عمومی و جوانسازی بدن مصرف نماید. ده مصرف عمده گیاه آلوئه شامل موارد ذیل است:
- گیاه آلوئه به عنوان بلوکهای ساختار بدن عمل میکند و مصرف آن باعث تجدید ساختار بدن با پرکردن مجدد آن با اسیدهای آمینه ضروری میگردد.
- به دلیل داشتن 12 ماده طبیعی، بدون هرگونه اثر جانبی دارای اثر ضدسوزش دارد.
- این گیاه مقادیر لازم از ویتامینها، فولیک اسید و نیاسین مورد نیاز روزانه بدن را دارا میباشد.
- آلوئه در ترمیم کولاژن و استرژن کمک میکند که به همین دلیل به عنوان منبع غنی واحدهای ساختاری بدن عمل نموده پوست را شاداب و جوان نگه میدارد و از پیر شدن آن میکاهد.
- آلوئه مقادیر لازم از عناصر معدنی مورد نیاز روزانه بدن را دارا میباشد.
- مصرف آلوئه باعث تنظیم وزن و سطح انرژی بدن میگردد که این امر به بدن فرصت پاکسازی سیستم جهاز هاضمه، احساس شادابی و کمک به حفظ سلامتی میدهد.
- آلوئه یک پشتوانه طبیبعی را برای تقویت سیستم ایمنی جهت حفظ بدن تامین مینماید.
- مصرف آلوئه در هضم مناسب غذا کمک میکند. آلوئه جذب پروتئین را افزایش و همزمان باعث کاهش جمعیت باکتریها و مخمرهای مضر و در نتیجه التیام حالت ترش شدگی میگردد.
- آلوئه عمل fibroblast را که مسئول ساخت کولاژن است تحریک میکند که این عمل در التیام سوختگیهای سطحی، زخمها، خراشها و حساسیتهای پوستی کمک میکند.
- آلوئه برای سلامتی دهان و لثه بسیار مفید است.
موارد عدم مصرف:
- مصرف بیش از حد آلوئه میتواند منجر به اسهال شدید و آسیب جدی به کلیه گردد.
- افرادی که دارای استرئید هستند، یا قرص ضد تپش نامنظم قلب، اسهال یا سوء هاضمه مصرف مینمایند نباید آلوئه مصرف نمایند.
- افراد دارای مشکلات روده ای، خانمهای باردار یا دارای نوزاد شیرخوار هستند و بچه های زیر 12 سال نباید از شیره آلوئه مصرف نمایند.
بقیه در ادامه مطلب
تذکر: این فیلم را حتما ببینید.فیلم معرفی آلوئه
اهمیت:
گیاه آلوئه ورا (Aloe vera) که به نام آلوئه داروئی نیز معروف است از جمله گیاهان گوشتی[1] است که احتمالا از نیمه جنوبی شبه‌جزیره العرب، افریقای شمالی و جزایر کناری منشأ گرفته است و در حال حاضر در تگزاس شمالی، امریکا، مکزیک، هند، امریکای جنوبی، امریکای مرکزی، استرالیا و افریقا به شدت توسعه یافته است. این گیاه با نامهای مختلفی از جمله گیاه معجزه آسا، گیاه معالج، گیاه جاودانگی و نوشابه جوانی نامیده شده است. از فواید و مصارف این گیاه به عنوان گیاه دارویی در بسیاری از فرهنگهای پیشرفته دنیا از جمله ایران و مصر در خاورمیانه، یونان و ایتالیا در اروپا و هند در قاره آسیا اروپا بسیار گزارش شده است. مطالعات علمی فراوانی در ارتباط با فواید آلوئه صورت گرفته است که از مجموع آنها به وضوح می‌توان نقش مؤثر این گیاه را در مداوای زخمها، سوختگی‌ها، دیابت، کنترل فشار خون، آسم، سرطان، اگزما، بهبود کارکرد کبد و کاهش چربی خون انسان اشاره نمود. این تاثیر مثبت، به وجود ترکیباتی نظیر پلی‌ساکاریدها، آنتراکینونها و لکتین‌ها در پیکره این گیاه نسبت داده میشود. ژل این گیاه را می‌توان جهت مکمل غذایی و درمان سوختگی‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن مصرف نمود. همچنین ژل آن را می‌توان با سایر مواد ترکیب نمود تا کرمها و محلولهایی جهت بهبود کیفیت پوست تولید گردد. برگهای آلوئه دارای ژل فراوانی است که مصارف متعددی دارد. شیره زردرنگی به صورت لوله های نازکی در طول ژل برگها وجود دارد که از جمله مهمترین مواد استخراجی از گیاه آلوئه است و از مواد آنتراکینونی[2] تشکیل شده است. به طور کلی از گیاه آلوئه دو ماده اصلی قابل استحصال است: ژل و لاتکس. ژل آلوئه که بخش عمده و گوشتی برگ را تشکیل میدهد و ماده شفافی نیز هست حاوی حداقل 75 ترکیب شناخته شده و سایر ترکیبات ناشناخته دیگر است. این ترکیبات را می‌توان به گروههای زیر تقسیم نمود:
ویتامینها: ژل آلوئه حاوی ویتامینهای بسیار زیادی مانند فولیک اسید، choline، A, B, C, E و B12 است اما ویتامینهای C و E و بتاکاروتن (پیش ماده ویتامین A) بخش اعظم آنها را تشکیل می‌دهند. آلوئه از جمله معدود گیاهانی است که دارای ویتامین B12 هستند.
عناصر معدنی: شامل منیزیم، منگنز، روی، مس، کروم، کلسیم، سدیم، پتاسیم و آهن هستند.
آمینواسید: بدن انسان به 20 آمینواسید که اجزای اصلی پروتئینها هستند نیازمند است که ژل آلوئه 19 از آنها را تامین میکند. از همه مهمتر، ژل آن 7 آمینواسید از 8 آمینو اسید ضروری را که توسط بدن قابل ساختن نیستند تامین مینماید. لذا ژل آلوئه را بایستی به عنوان غذای اصلی مصرف نمود.
قندها: این قندها شامل پلی ساکاریدهای زنجیره ای بلند بسیار مهم است که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر گزار بوده و اثر آن را افزایش می‌دهند.
آنزیمها: انواع لیپازها و پروتئازها که غذاها را تجزیه نموده و به جهاز هاضمه کمک مینمایند و همچنین کربن اکسی پپتازها که در مراحل تجزیه مشارکت مینمایند.
Plant sterios: سه نوع اصلی از این مواد به عنوان مواد ضدسوزش در این ژل وجود دارند.
ساپونین ها: در ژل آلوئه ترکیبات صابونی وجود دارد که دارای خواص بسیار قوی ضدمیکروبی در برابر باکتریها، ویروسها، قارچها و مخمرها مانند candida و “thrush” هستند.
لیگنین: این ترکیبات چوبی قدرت نفوذ خود را به گیاه آلوئه ارزانی داشته اند تا توان دسترسی به اعماق پوست را دارا باشد.
آنتراکینونها: از جمله مهمترن این ترکیبات می‌توان از آلوئین و اودین نام برد. مجموعه این ترکیبات برطرف کننده درد بوده از نظر خواص ضدباکتری و ضدویروسی با اهمیت هستند. در حالت خالص بودن آنها، این ترکیبات به شدت مسهل هستند.
اسید سالیسیلیک: این ترکیب شبه آسپرین ضدسوزش بوده و بافتهای مرده را تجزیه مینماید.
لاتکس آلوئه به شیرابه زرد یا نارنجی رنگ، تلخ و تا حدودی چسبناک اطلاق میشود که به صورت لوله های نازکی درست زیر پوست خارجی و در طول ژل برگها امتداد یافته اند.
آلوئه دارای مخلوطی از گلوکوزیدها است که به اختصار "آلوئین[3]" نامیده میشود و بخش فعال ماده داروئی حاصل از آلوئه را تشکیل میدهد. آلوئین به عنوان استحکام دهنده پوست، دارای اثر خنک کننده ومرطوب کننده است لذا در تولید فراورده هایی مانند کرمها، لوسیونها، شامپوها و فرآورده های مرتبط به کار میرود. این ماده همچنین در جوانسازی و جلوگیری از پیری پوست به کار میرود. آلوئین از جمله ترکیباتی است که به وفور در تهیه مواد مسهل و ضد چاقی به کار میرود. محصولات تهیه شده از آلوئه تأثیرات مفید بسیار فراوانی بر بدن دارند به گونه ای که اداره غذا و داروی ایالات متحده تحقیقات جدیدی را در ارتباط با اثر احتمالی این گیاه بر سرطان و ایدز آغاز توسعه داده است.
[1] Succulent plant
[2] Anthraquinones
[3] Aloin
گیاهشناسی:
آلوئه (Aloe barbadensis Mill.) متعلق به خانواده Liliaceae که عموما تحت عنوان Aloe vera شناخته میشود بومی مناطق گرم و خشک قاره افریقا است. آلوئه گیاهی گوشتی و بدون ساقه یا با ساقه فشرده کوتاه است که تا ارتفاع 100-60 سانتی‌متری رشد میکند و از طریق پاجوش گسترش می‌یابد. گیاه آلوئه گوشتی بوده از نظر ظاهری شبیه کاکتوسها است اما در حقیقت این گیاه متعلق به خانواده لیلیاسه میباشد که گیاهانی مانند پیاز، سیر و مارچوبه جزو آن هستند. برگهای آن به صورت شعاعی چیده شده و در 3-2 دایره قرار دارند. ضخیم و آبدار، سبز تا سبز مایل خاکستری، در برخی واریته‌ها دارا ی نوارهای سفیدی بر سطوح بالا و پایین ساقه می‌باشند. حاشیه برگها دندانه‌دار و دارای بر‌آمدگی‌های کوچک سفید رنگ هستند. برگها به فرم رزت (چینش گل سرخی)، بزرگ، ضخیم و گوشتی سبز تا سبز مایل به خاکستری و خنجری شکل هستند که دارای ژل شفافی در بخش مرکزی خود می‌باشند. مسن‌ترین و بزرگترین برگها در قاعده گیاه و به سمت مرکز گیاه برگها جوان‌تر و کوچکتر می‌گردند. طول برگها از 50-30 سانتی متر و عرض برگها حدود 10 سانتی متر است. گلها لوله‌ای شکل، اغلب زرد رنگ، گاهی صورتی یا قرمز رنگ، و روی ساقه های بی‌برگ بسیار فشرده ساده یا منشعب تشکیل می‌شوند. گلها در فصل تابستان و روی خوشه به طول 90 سانتی‌متر تشکیل می‌شوند. گلها آویزان، با خامه زرد رنگ لوله‌ای شکل و به طول 3-2 سانتی‌متر هستند. ریشه‌های آلوئه دو نوع بوده شامل ریشه‌های مغذی گوشتی و ریشه‌های استحکامی فیبری که در درون خاک نفوذ مینمایند. مانند سایر گونه‌های آلوئه، گونة آلوئه ورا تشکیل گره‌های میکوریزا نموده دسترسی خود را به عناصر معدنی خاک تسهیل مینماید.
آلوئه دارای گونه های متعددی از موارد ذیل است:
1. Aloe Barbadensis Miller
2. Aloe Saponaria
3. Aloe Chinensis
4. Aloe Variegata
5. Aloe Forex
6. Aloe Lalifolia and
7. Curacao Aloe
از میان گونه های فوق گونه Aloe Barbadensis Miller که دا رای اغلب خواص داروئی مدنظر است از همه مهمتر و عمومیت بیشتری یافته است و به عنوان "آلوئه واقعی" (True Aloe) شناخته میشود.
[1] Succulent plant
مصرف آلوئه ورا:
توصیه شده است هر فرد به میزان 25 تا 30 میلیلیتر از ژل آلوئه را در هر دو روز یک بار جهت تنظیم عمومی و جوانسازی بدن مصرف نماید. ده مصرف عمده گیاه آلوئه شامل موارد ذیل است:
- گیاه آلوئه به عنوان بلوکهای ساختار بدن عمل میکند و مصرف آن باعث تجدید ساختار بدن با پرکردن مجدد آن با اسیدهای آمینه ضروری میگردد.
- به دلیل داشتن 12 ماده طبیعی، بدون هرگونه اثر جانبی دارای اثر ضدسوزش دارد.
- این گیاه مقادیر لازم از ویتامینها، فولیک اسید و نیاسین مورد نیاز روزانه بدن را دارا میباشد.
- آلوئه در ترمیم کولاژن و استرژن کمک میکند که به همین دلیل به عنوان منبع غنی واحدهای ساختاری بدن عمل نموده پوست را شاداب و جوان نگه میدارد و از پیر شدن آن میکاهد.
- آلوئه مقادیر لازم از عناصر معدنی مورد نیاز روزانه بدن را دارا میباشد.
- مصرف آلوئه باعث تنظیم وزن و سطح انرژی بدن میگردد که این امر به بدن فرصت پاکسازی سیستم جهاز هاضمه، احساس شادابی و کمک به حفظ سلامتی میدهد.
- آلوئه یک پشتوانه طبیبعی را برای تقویت سیستم ایمنی جهت حفظ بدن تامین مینماید.
- مصرف آلوئه در هضم مناسب غذا کمک میکند. آلوئه جذب پروتئین را افزایش و همزمان باعث کاهش جمعیت باکتریها و مخمرهای مضر و در نتیجه التیام حالت ترش شدگی میگردد.
- آلوئه عمل fibroblast را که مسئول ساخت کولاژن است تحریک میکند که این عمل در التیام سوختگیهای سطحی، زخمها، خراشها و حساسیتهای پوستی کمک میکند.
- آلوئه برای سلامتی دهان و لثه بسیار مفید است.
موارد عدم مصرف:
- مصرف بیش از حد آلوئه میتواند منجر به اسهال شدید و آسیب جدی به کلیه گردد.
- افرادی که دارای استرئید هستند، یا قرص ضد تپش نامنظم قلب، اسهال یا سوء هاضمه مصرف مینمایند نباید آلوئه مصرف نمایند.
- افراد دارای مشکلات روده ای، خانمهای باردار یا دارای نوزاد شیرخوار هستند و بچه های زیر 12 سال نباید از شیره آلوئه مصرف نمایند.